coalition

coalition
koalicija statusas T sritis Politika apibrėžtis Dviejų ir daugiau politinių veikėjų susitarimas derinti veiksmus, veikti kartu ir sutartinai siekti bendrų tikslų. Paprastai sudaroma vadovaujantis racionaliais motyvais, t. y. suvokiant, kad atskirai veikiant tikslą pasiekti bus neįmanoma arba sąnaudos bus labai didelės. Gali sudaryti valstybės, partijos, interesų grupės, politiniai lyderiai (asmenys) ir t. t. Dažnai suprantama kaip 2 ar daugiau partijų sudaromos rinkiminės arba porinkiminės, t. y. valdančiosios, koalicijos. Pirmuoju atveju sudaromos siekiant kuo didesnės sėkmės rinkimuose, antruoju – siekiant suburti parlamente atstovaujamų partijų daugumą ir šitaip įgyti teisę sudaryti vyriausybę. Gali būti sudaromos ir ad hoc (šiam atvejui) koalicijos, pvz., skirtingoms partijoms susitarus vienodai balsuoti parlamente. atitikmenys: angl. coalition ryšiai: susijęs terminaskoalicinė vyriausybė

Politikos mokslų enciklopedinis žodynas. – Vilnius: Vilniaus universiteto leidykla. . 2007.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?
Synonyms:

Look at other dictionaries:

  • coalition — [ kɔalisjɔ̃ ] n. f. • 1544 relig.; lat. coalitus, de coalescere « s unir »; repris à l angl., 1718 1 ♦ Réunion momentanée de puissances, de partis ou de personnes dans la poursuite d un intérêt commun d opposition ou de défense. ⇒ alliance,… …   Encyclopédie Universelle

  • coalition — co‧a‧li‧tion [ˌkəʊəˈlɪʆn◂ ǁ ˌkoʊə ] noun 1. [countable] a group of people who join together to achieve a particular purpose: • A coalition of junior doctors, managers, and consultants must assess the working practices of all staff. 2.… …   Financial and business terms

  • Coalition — Co a*li tion, n. [LL. coalitio: cf. F. coalition. See {Coalesce}.] 1. The act of coalescing; union into a body or mass, as of separate bodies or parts; as, a coalition of atoms. Bentley. [1913 Webster] 2. A combination, for temporary purposes, of …   The Collaborative International Dictionary of English

  • coalition — 1610s, the growing together of parts, from Fr. coalition (1540s), from L.L. coalitus fellowship, originally pp. of L. coalescere (see COALESCE (Cf. coalesce)). First used in a political sense 1715 …   Etymology dictionary

  • Coalition — (v. lat.), 1) Aneinanderhängen ursprünglich freier Pflanzentheile; 2) Verbindung mehrerer Mächte zu einer kriegerischen Unternebmung gegen einen gemeinsamen Feind (vgl. Bündniß); bes. die Vereinigungen der europäischen Mächte gegen Frankreich.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • coalition — I noun affiliation, alliance, amalgamation, association, binding, bond, cartel, combination, combine, coming together, community, concurrence, confluence, conglomerate, congress, conjoining, conjunctio, conjunction, conjuncture, connection,… …   Law dictionary

  • coalition — COALITION. s. f. Il se dit en Physique pour signifier l Union intime de plusieurs substances. Il se dit au moral De la réunion de différens partis, de la ligue de plusieurs Puissances …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • coalition — fusion, confederacy, confederation, federation, *alliance, league …   New Dictionary of Synonyms

  • coalition — [n] allied group, association affiliation, alliance, amalgam, amalgamation, anschluss, bloc, coadunation, combination, combine, compact, confederacy, confederation, conjunction, consolidation, conspiracy, faction, federation, fusion, integration …   New thesaurus

  • coalition — ► NOUN ▪ a temporary alliance, especially of political parties forming a government. DERIVATIVES coalitionist noun. ORIGIN Latin, from coalescere coalesce …   English terms dictionary

  • coalition — [kō΄ə lish′ən] n. [ML coalitio < LL coalitus, fellowship, orig. pp. of coalescere: see COALESCE] 1. a combination; union 2. a temporary alliance of factions, nations, etc., for some specific purpose, as of political parties in times of… …   English World dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”